Auteur: Lieve Willaert
Een avondwandeling op het Noordelijk Eiland is vaak goed voor een gratis klank- en lichtspel. Op een mooie meiavond liet ik mij dan ook betoveren door het gezang van de Kleine Karekiet. En ik had het geluk want hij kwam tevoorschijn en ik kon hem meenemen naar huis. Digitaal natuurlijk!
Op de dijk langs de Rupel hoorden we plots dit gezang.
En ja, daar zat hij plots midden in een rietveld, onze kleine karekiet (Acrocephalus scirpaceus). Hij poseerde mooi en liet zich langs alle kanten bewonderen. Een klein bruin vogeltje met een vage oogstreep, een beige onderkant en een spits bekje. Enkel het mannetje is af en toe te zien als hij bovenop een rietstengel zit te zingen.
Het vrouwtje maakt graag een nestje in het riet. Dit nestje is een diep, rond geweven korfje van natte plantenresten tussen de rietstengels. De plantenresten bevatten ook modder en als dat opdroogt dan krijgen we een stevig bouwwerk. De rand wordt dan vaak nog bekleed met spinrag, terwijl de binnenkant wordt afgewerkt met rietpluimen, die de vogel zelf afbreekt. In dit stevig, warm nest legt de vogel 1 legsel per jaar van ongeveer 4 gespikkelde eitjes. Die broedt hij op ongeveer 10 à 12 dagen uit. De jongen zitten nog een dag of 10 in het nest voor ze uitvliegen. Daarna worden ze nog een tijdje door hun ouders gevoederd.
Maar soms wordt de kleine karekiet beetgenomen door de koekoek die zijn ei dropt in het nest. Het eigen broedsel gaat dan onverbiddelijk verloren, en ma en pa karekiet die hebben niets in de gaten.
Wat betreft hun voedsel zijn ze niet kieskeurig en eten ze verschillende soorten insecten.
De kleine karekiet is een trekvogel. Hij overwintert in de mangrovebossen langs de West-Afrikaanse kust, van Senegal tot aan Guinee-Bissau.
De kleine karekiet is een algemene vogel bij ons, zeker in waterrijke gebieden waar er nog voldoende rietkragen zijn.
Op waarnemingen.be vind je zijn verpreidingskaart bij ons.
Bronnen: