Auteur: Nils Meeus

Van Uilskuiken naar takkeling

In de lente van 2020 was ik gedurende enkele weken vriend aan huis bij een familie bosuilen te Ruisbroek. Vanop ruime afstand kon ik hen iedere avond gade slaan. Twee uilskuikens en een koppel ouders, die ik tot mijn grote spijt nooit te zien kreeg maar die vast en zeker een oog in het zeil hielden als ik met mijn kijker in de buurt kwam.

Na ongeveer 30 dagen kruipen de uilskuikens uit het nest en promoveren tot takkeling. Ze zijn nog niet in staat om een volwaardige vlucht te ondernemen maar springen half vliegend, van tak naar tak, onder en door het bladerdek heen. Deze overstap naar de uilse puberteit is me toen jammerlijk genoeg ontgaan. Er was geen weerzien nadat ze het nest hadden verlaten. Een grondige zoekactie had gekund maar had ook de nodige rust voor hen verstoord.

Gezien bosuilen nesttrouwe uilen zijn had ik gehoopt dit jaar weer nieuwe nakomelingen te mogen verwelkomen in hetzelfde nest. Maar het nest bleef tot mijn verbazing leeg dit jaar. Wel hoorde ik meermaals in de buurt van het nest de roep van mevrouw en meneer bosuil. Die laatste staat er trouwens om bekend snachts menig mens de stuipen op het lijf te jagen met zijn mystieke roep.

Eerste takkelingen in beeld

Geen bolsuiljonkies voor mij dit jaar dacht ik! Tot ik op een andere plaats in Klein-Brabant op mijn wildcamera enkele keren een volwassen individu zag foerageren. Ook heel wat prooien zoals de gewone bosmuis, rosse woelmuis, zangvogels, slakken, kikkers en wormen waren op deze plaats present. Ideaal leefgebied voor een nieuwe kroost! In juli dit jaar werden de verwachtingen ingelost. Er verschenen op het filmpje drie uit de kluiten gewassen takkelingen op beeld. Mooi om te zien hoe ze hun nek in allerlei richtingen kunnen plooien en draaien om de omgeving af te schuimen. Ze kunnen de oogbollen zelf namelijk niet draaien. Snachts komen ook de ouders in beeld! (zie video onder)

Het gaat zeer goed met de populatie bosuilen in ons land. In vrijwel elk bos van Klein-Brabant kan je met een kleine portie geluk, tijdens de winter of in het voorjaar, snachts de roep horen van de bosuil. Hij staat er trouwens ook om gekend andere uilensoorten zoals ransuil of steenuil te versmaden. Maar zijn lievelingskost blijven toch de kleinere zoogdieren in en rond het bos. Als je zelf een bezet nest tegenkomt blijf je best op een veilig afstand. In sommige gevallen, wanneer de ouders jou als bedreiging zien voor hun nestplaats, durven ze je aan te vallen!

Verder is het een genot om naar te kijken en een beleving om het mannetje te horen roepen in het holst van de nacht.