Auteur: Tom Van Bel

Het bruist ondertussen van het jonge leven in de boomgaard van de abdij. De 5 jarige fruitbomen hebben na de vormsnoei in de lente hun prille twijgen ontwikkeld. En het net aangeplante klein fruit geniet met volle teugen van de vele regenbuien.
Maar niet iedereen is blij met de natte, koude lentedagen. Zeker niet onze wijnliefhebber die 4 uitzonderlijke rassen heeft aangeplant tussen het kleinfruit.
Ik stel hem even voor : Johan Van fraeyenhoven is al vele jaren een wijnproever en heeft tot in Bordeaux kennis opgedaan over lekkere wijnen. Maar druivelaars planten was een nieuwe uitdaging. Dus kwam hij enkele maanden geleden aangelopen met een schitterend idee: kunnen we druivenranken tegen de warme zuid abdijmuur planten om er op termijn van enkele jaren misschien wijn van te maken? Dit geïnspireerd op de grootse Bourgogne wijngaarden met hun ommuurde percelen (Clos) waar de opgewarmde stenen gestaag warmte afgeven aan de kleine besjes. Of zelfs dichterbij in ons eigen land zijn er al zeer mooie Clos-wijngaarden met prachtig resultaat.

Nog niet zo een gek idee van de productontwikkelaar uit de roemrijke slagersfamilie uit de Boomstraat !

Na wat overleg besloten we 3 witte en 1 rode druivenras aan te kopen via een bio-wijnbouwer in Bekkevoort. De keuze voor de 3 wijnrassen: Spätburgunder (=Pinot Noir), Johanniter, Souvignier Gris en 1 eetdruif Birstaler Muscat is gebaseerd op de scherpe neus van Johan, en wellicht ook zijn voorkeur voor de ‘koningin’ onder de witte druivenstok in de noordelijkere wijngebieden: de Riesling. Wegens beperkte plaats aan de abdijmuur, overwegen we de aanplant in een latere fase op een andere stek. Kwestie van ons project gestaag te laten groeien.

De jonge enten werden pas op 1mei in de abdijgrond aangeplant om ze te beschermen tegen late nachtvorst. Maar niet zonder een grondige voorbereiding van de abdijmuur. Die werd voorzien van leipalen en ijzerdraad om de druivelaars de eerste jaren in goede banen te leiden.

Aan de grond zelf werd niets toegevoegd. En dan was het bang wachten….

Want jonge druivelaars zijn erg gevoelig voor temperatuurschokken en worden om die reden in was gehuld om de eerste weken langzaam te groeien in hun warm groen jasje. De groene was ontdooit langzaam door het zonlicht en wanneer de jonge loten er klaar voor zijn, breken ze door de was ! Pas eind mei werden we beloond voor ons geduld en kregen we de jonge planten te zien. Ook in de boomgaard waar een tiental planten staan.

Een trotse viticulteur in wording en blije boomgaardiers zijn het resultaat van deze prille samenwerking. De wijnranken krijgen 3 opeenvolgende jaren een forse snoeibeurt en pas het vierde jaar dragen ze vrucht. Daar kunnen we over 10 jaar misschien samen een lekker glas wijn op drinken ‘mise en bouteille à la propriéte de l’abbaye: Clos de Bornem’.