foto en artikel: Sonia de Keyzer

Soms zijn we in een bosje of een struweel en schrikken we van een geluid dat lijkt op de blaf van een hond. Dit is het schelden van een ree. Dat wordt veroorzaakt doordat het dier brekende takjes en schurende bladeren hoort en zich opwindt over deze mogelijke indringer. Van opwinding begint het te schelden.
Dat schelden van een ree lijkt op het blaffen van een hond. De reebok en reegeit stoten dit geluid als zij iets bijzonders vernemen zonder dit te herkennen. Het korte blaffende geluid wordt uitgestoten in het leefgebied vermoedelijk om vreemde reeën te waarschuwen: ‘kom niet dichterbij’. Herkent de ree de oorzaak van de storing dan verdwijnt het vaak zonder geluid. Is het een rivaal dan volgt vaak onderling imponeer gedrag.

Het fiepen en klagen is een min of meer piepend geluid. Het fiepen en klagen maakt andere reeën nieuwsgierig of alert. Op sommige momenten is het fiepen zo hoog dat het voor mensen nog amper te horen is.
Het fiepende geluid wordt in de paartijd uitgestoten door de opgewonden reegeit als ze door de reebok wordt aangedreven. De hoogte van de toon is verschillend, over het algemeen is hoe lager de toon , hoe ouder de ree.

Het klagen van een reekalf is luid en paniekerig fiepen en hoor je als reekalveren gevangen worden, klem komen te zitten of hun moeder kwijt zijn als gevolg van bijvoorbeeld een verkeersongeval.

Kenniscentrum Reeën
https://www.hetree.nl