Auteur: Cille Blondiau

Het zijn vlugge, nerveuse diertjes. Ze zijn klein, maar kunnen hun mannetje staan, en woedend de indringer verdrijven met hun vlugge bewegingen. Ze lopen langs de waterkant, scharrelen tussen het gras, en kunnen zelfs springen om aan de mezenbollen te geraken, die ik voor de vogels op 1,5m ophang.

Met hun rood bekje zijn het koddige diertjes. Zij hebben geen zwemvliezen zoals andere waterdieren, maar  echte wandelpoten zoals een haantje.

In de winter leven ze in groep. Ze zwemmen samen op de vijver, of pikken in groep in het gras.

Maar nu zoeken de vrouwtjes een partner. Ze gaan op versiertoer Ze kijken aandachtig en buigen dan naar het mannetje. Hij buigt terug. Ze buigen telkens weer naar mekaar. Soms wil een ander vrouwtje dat mannetje Dan beginnen de vrouwtjes achter mekaar te rennen om de andere te verdringen. Ze vechten met hun snavel, met hun poten, tot er een wint.

Het koppel zoekt dan een eigen stuk vijver en de anderen worden weggejaagd. Ze zoeken de beste plek voor hun nest, beschut tegen regen en wind en goed verborgen.

Wie is de ideale partner bij de hoentjes, er is onderzoek naar gedaan.

De kleine dikke mannetjes hebben het meest succes … Ja in elke wereld is er een voorkeur.

De vrouwtjes vechten om kleine dikkertjes. Die hebben een goede cont-ditie en zijn zo fit als een hoentje.

Als je er meer over liefde en seks bij dieren wil weten. (heb ik ook geraadpleegd)

Ditte Merle, Wild verliefd . ISBN 978 90 443 2192 0