Auteur: Sonia de Keyzer

Kunstlicht heeft onze veiligheid verhoogd en onze werkzaamheden na zonsondergang vergemakkelijkt.  Maar…

Omdat we in Vlaanderen gewoon zijn dat er overal licht is, zelfs zichtbaar vanop de maan, vergeten of beseffen we niet meer wat een gigantische lichtvervuiling dit veroorzaakt. We weten niet meer hoe mooi een sterrenhemel wel is. Alhoewel er nog miljarden sterren zijn, zien we ze niet meer.

Kunstlicht heeft ons leven enorm gemakkelijker gemaakt in het donker, maar er is ook een keerzijde. Sinds het ontstaan van de aarde is de cyclus van licht en duisternis één van de meest fundamentele ritmes.

De meeste levende dieren en planten zijn ervan afhankelijk voor hun overleving. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat kunstlicht moet beschouwd worden als gelijk welke andere vormen van vervuiling. De reikwijdte van hert probleem is vergelijkbaar met dat van de klimaatverandering. Men kan met zekerheid stellen dat lichtvervuiling één van de belangrijkste factoren is achter de achteruitgang van de biodiversiteit en biomassa van insecten. Laat nu, dat net deze insecten echter een essentiële schakel zijn in het voedsel web.

Nog een stelling:

Als alle insecten zouden wereldwijd verdwijnen, dit enkel en alleen voor de bestuiving, een meer kost van 190 à 310 miljard euro per jaar zou betekenen.

Door kunstlicht worden insecten aangetrokken, waardoor ze uitgeput raken en vroegtijdig sterven. Een verlies aan voedsel en bestuiving. Nacht actieve diersoorten, vogels en vleermuizen zijn lichtschuw en zien door de altijd aanwezige verlichting hun leefgebied steeds meer verkleinen.

Kunstlicht heeft ook een negatief effect op bomen en planten. Wanneer deze constant in het licht staan, komen ze vroeger in het jaar in blad en verliezen ook steeds later hun bladeren. Hierdoor worden bomen en planten gevoeliger voor vorstschade.

Wat kan je zelf doen?

Door lampen buiten alleen te laten branden indien nodig.

Een warme kleur, zoals oranje, te kiezen.

Afgeschermde armaturen te gebruiken en deze volledig naar de grond te richten.

Bron:

Robert Schepers, Ik hou van mijn streek, Regionaal Landschap Schelde Durme.